29 JUNI 2013

VERSLAG 13 Is toch ongelooflijk, zit in mijn blote bast op de camping in Lourmardin de tour de France start op Corsica te bekijken. Was daar een week geleden nog waarbij de finish naast de camping op plage Marinelle is. Is wel weer een week geleden en sindsdien heb ik al weer heel wat hoogte meters gemaakt door de gorges in zuid Frankrijk. Toen ik lande in Nice ben ik meteen gaan fietsen waarbij de eindbestemming 40km verderop lag. 10km voor dat punt toen ik stond uit te hijgen op een spectaculair uitzichtpunt kwamen 3 Vlamingen (Pascal, Sonja en Kurt) op de fiets me vergezellen. Onze paden hebben zich vervolgens de afgelopen 5 dagen voortdurend gekruist. Soms nemen ze andere routes maar altijd kwamen we elkaar weer tegen. Op de eerste dag bleek de camping gesloten maar de locals vertelden dat 5km verderop wel een camping moest zijn. Nee, dus en vervolgens weer 5km heuvelop gereden voor de volgende waar we rond 9 uur savonds aankwamen. Er was niets qua eten te verkrijgen maar mijn inmiddels Vlaamse vrienden hebben met hun noodvoorraad een heerlijke pasta ook voor mij gemaakt. Het bijbehorende flesje wijn heb ik gescoord bij een stel Duitsers in een camper. Ook gister was weer zon bijzondere dag, had met mijn vrienden die ik tot mijn verbazing op een terrasje in Moutier opnieuw tegenkwam afgesproken te overnachten in Manosque. Maar doordat ik verkeerd reed op een onverhard pad wat eindigde bij een boerderij en het zoeken naar de juiste camping in Manosque heb ik die dag wel 100km gereden en ten einde raad maar een bordje Municipal gevolgd waar ik tot mijn verbazing opnieuw mijn vrienden trof op de municipal camping. Opnieuw hebben we ons voedsel met elkaar gedeeld. Van deze lieve mensen heb ik vanmorgen afscheid genomen gezien zij boven Mont Ventoux langsgaan en ik onderlangs. We houden via de moderne media contact. Kreeg overigens daarnet een smsje van de "E-bikers" die ik eerder in Italië ontmoet heb. Ze zaten op het station in Livorno "te wachten op deportatie naar NL". Samengevat gaat helemaal goed met mij en is opvallend hoeveel vrienden je maakt op een dergelijke tocht. Ben naast mijn Vlaamse vrienden onderweg nog een paar NL ers en een Canadees tegengekomen. De laatste was volledig bepakt ook over de mont Ventoux gegaan. Gr, Gerrit